miércoles, 26 de noviembre de 2014
martes, 25 de noviembre de 2014
micropoesía para el 25N
Hoy nuestra profe en clase nos habló sobre la " MICROPOESÍA"
Micropoesia de la súperclase para el 25 N from Miriam Leirós on Vimeo.
No sabiamos lo que era la " MICROPOESÍA" pero nos explicó que son
poesias de dos versos o formas simples y que lo importante es el mensaje.
A continuación nos enseñó la micropoesía de " BOA MISTURA " (@boamistura),se trata de que el grupo de artistas cuyo último trabajo consistió en escribir en los pasos de peatones de Madrid unas
micropoesias, nos parecieron muy chulas.
Luego nos enseñó las micropoesías que hay en los muros de algunos países, todas firmadas como ACCIÓN POÉTICA.
Después de ver varias micropoesías nuestra profe nos propuso hacer varias
micropoesías contra la violencía de género , para inspirarnos nos dió una
hoja con palabras para que nos resultara más fácil hacerlas .
En estas imágenes estamos haciendo micropoesía.
Aquí teneis el resultado de nuestras microopoesías:
Hoy 25 de noviembre, DIA CONTRA LA VIOLENCIA DE GÉNERO,fuimos ha hacer una cadena humana con una gran pancarta, allí aprovechamos la ocasión para leer nuestras microopoesías.
Esperamos que os haya gustado este post!
CON ESTE TRABAJO HEMOS GANADO EL PREMIO DE NARRATIVAS AUDIVISUALES , Y NOS MENCIONAN EN EL PORTAL GALLEGO DE EDUCACIÓN, PODÉIS VERLO AQUÍ
jueves, 6 de noviembre de 2014
martes, 28 de octubre de 2014
CELSO EMILIO FERREIRO E MARIA SOLIÑA
O seguinte poeta galego que queremos nombrar é CELSO EMILIO FERREIRO (Celanova 1912, Vigo 1979) un escritor e político que pertencía a unha familia acomodada campesiña galeguista.
Dentro da súa obra escollemos "María Soliña" a quen Celso Emilio adicoulle un poema.
María Soliña era unha muller de Cangas que perdeu o seu marido e irmán cando os piratas turcos-berberiscos atacaron a Ría de Vigo. María quedou moi apenada e todas as noites paseaba pola praia de Cangas.
María Soliña posuía moitos benes que lle quedaran do seu marido e mesmo posuía "dereitos de presentación", que eran dereitos que lle permitían gañar un 10 por cento do que a igrexa gañara, neste caso unha das igrexas era a de Aldán. Isto a converteu nun obxectivo da Santa Inquisición que ao acusala de bruxería podería quedarse con todas as súas posesións. E así foi a Santa Inquisición acusouna de bruxa por vagar soa pola noite na praia.
Deixamosvos o poema que Celso Emilio lle dedicou.
María Soliña. (Celso Emilio Ferreiro)
Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemía:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Nos areales de Cangas,
Muros de noite se erguían:
Ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As ondas do mar de Cangas
acedos ecos traguían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As gueivotas sobre Cangas
soños de medo tecían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Baixo os tellados de Cangas
anda un terror de agua fría:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemía:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Nos areales de Cangas,
Muros de noite se erguían:
Ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As ondas do mar de Cangas
acedos ecos traguían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As gueivotas sobre Cangas
soños de medo tecían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Baixo os tellados de Cangas
anda un terror de agua fría:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Por último, unha versión musicada do poema feita polo grupo galego LUÁR NA LUBRE.
jueves, 9 de octubre de 2014
Alvaro Cunqueiro, e versión de cantantes de onte e de hoxe
Xa estamos no novo curso e adicamos esta nova entrada a Álvaro Cunqueiro, non será o único autor galego ao que lle dedicaremos un post, pois temos pensado adicarlle especial atención a nosa cultura este ano.
ÁLVARO CUNQUEIRO
-Biografía: naceu en Mondoñedo en 1911 e morreu en Vigo en 1981, foi xornalista, traductor , autor de libros de cociña e tamén de importantes obras literarias: en poesía (Mar ao norde, Cantiga nova que se chama Riveira), en teatro (O incerto señor Don Hamlet , Príncipe de Dinamarca) e en narrativa ( Merlín e familia, As crónicas do sochantre, Se o vello Simbad volvese as illas, Escola de menciñeiros,...)
Para este post seleccionamos a poesía " No niño novo do vento":
CUNQUEIRO, Álvaro, Cantiga nova que se chama Riveira, en Obra en galego completa, Vigo, Ed. Galaxia, 1980.
Queremos mostrarvos tamén dúas cancións feitas sobre esta poesía, por un lado a creada hai anos por Amancio Prada e por outra banda a versión feita por Xoél López.
Gústanos moito a idea de que Xoél López versionara a canción posto que iso implica un interese de artistas xóvenes sobre a nosa cultura, e é un xeito de que non sexa esquecida, ademáis ao versinala de forma moderna resulta máis atractiva para nos, que xa nos aprendimos a poesía oindo a canción.
ÁLVARO CUNQUEIRO
-Biografía: naceu en Mondoñedo en 1911 e morreu en Vigo en 1981, foi xornalista, traductor , autor de libros de cociña e tamén de importantes obras literarias: en poesía (Mar ao norde, Cantiga nova que se chama Riveira), en teatro (O incerto señor Don Hamlet , Príncipe de Dinamarca) e en narrativa ( Merlín e familia, As crónicas do sochantre, Se o vello Simbad volvese as illas, Escola de menciñeiros,...)
Para este post seleccionamos a poesía " No niño novo do vento":
No niño novo do vento. Álvaro Cunqueiro
No niño novo do vento
hai unha pomba dourada,
meu amigo!
Quén poidera namorala!
Canta ao luar e ao mencer
en frauta de verde olivo.
Quén poidera namorala,
meu amigo!
Ten áers de frol recente,
cousas de recén casada,
meu amigo!
Quén poidera namorala!
Tamén ten sombra de sombra
e andar primeiro de río.
Quén poidera namorala,
meu amigo!
hai unha pomba dourada,
meu amigo!
Quén poidera namorala!
Canta ao luar e ao mencer
en frauta de verde olivo.
Quén poidera namorala,
meu amigo!
Ten áers de frol recente,
cousas de recén casada,
meu amigo!
Quén poidera namorala!
Tamén ten sombra de sombra
e andar primeiro de río.
Quén poidera namorala,
meu amigo!
CUNQUEIRO, Álvaro, Cantiga nova que se chama Riveira, en Obra en galego completa, Vigo, Ed. Galaxia, 1980.
Queremos mostrarvos tamén dúas cancións feitas sobre esta poesía, por un lado a creada hai anos por Amancio Prada e por outra banda a versión feita por Xoél López.
Gústanos moito a idea de que Xoél López versionara a canción posto que iso implica un interese de artistas xóvenes sobre a nosa cultura, e é un xeito de que non sexa esquecida, ademáis ao versinala de forma moderna resulta máis atractiva para nos, que xa nos aprendimos a poesía oindo a canción.
Versión de Amancio Prada
Versión de Xoél López
lunes, 26 de mayo de 2014
A SUPERCLASE VAI AO FESTIVAL DE CANS
o mércores 21 de mayo de 2014 fomos ao festival de Cans.Cando chegamos a Cans vimos un can amarelo en cada casa e iso chamounos a atención moito, aínda que xa sabiamos que a mascota do festival era ese can.
Nese festival explicáronos como preparaban o festival .O festival dura 5 días e cada ano actores famosos o visitan.
No festival fomos a un garaxe onde empezou toda a explicación,viu home que fixo unha película chamada MEÑIQUE ese home explico como a fixo , os procesos do cine de animación e ensinounos o trailer.
Tamen miramos uunha curta moir premiada e que nos gustou moitísimo,"FLORES PARA AMALIA",tratábase de un anciano e a sua esposa escaparon dunha residencia . O home so quería cumplir o soño da sua muller: poder mirar o mar.
Despois salimos de ali e fomos a dar unha volta polos diferentes galpóns onde se fan as proxeccións ainda que a chuvía non nos da deixou moito tempo de disfrute.
Como anécdota mencioar que a TVG estaba por alí e entrevistou a tres da nosa clase que aproveitaron para amosar todo o que sabemos de cine (jejeje), ahí vos deixamos o vídeo.
Nese festival explicáronos como preparaban o festival .O festival dura 5 días e cada ano actores famosos o visitan.
No festival fomos a un garaxe onde empezou toda a explicación,viu home que fixo unha película chamada MEÑIQUE ese home explico como a fixo , os procesos do cine de animación e ensinounos o trailer.
Tamen miramos uunha curta moir premiada e que nos gustou moitísimo,"FLORES PARA AMALIA",tratábase de un anciano e a sua esposa escaparon dunha residencia . O home so quería cumplir o soño da sua muller: poder mirar o mar.
Despois salimos de ali e fomos a dar unha volta polos diferentes galpóns onde se fan as proxeccións ainda que a chuvía non nos da deixou moito tempo de disfrute.
Como anécdota mencioar que a TVG estaba por alí e entrevistou a tres da nosa clase que aproveitaron para amosar todo o que sabemos de cine (jejeje), ahí vos deixamos o vídeo.
miércoles, 7 de mayo de 2014
lunes, 5 de mayo de 2014
TOLETIS, UN LIBRO FANTÁSTICO
TOLETIS
En otro capítulo salen las cabritillas del reloj de la abuela Úrsula .
y cuando llegaba el invierno Toletis Tutankamon y Claudia vistieron los arboles con calcetines viejos.
y luego está nuestro querido Amenofis...
ESPERAMOS QUE A LOS FUTUROS LECTORES DE TOLETIS LES GUSTE EL LIBRO Y QUE APRENDAN A CUIDAR EL MEDIO AMBIENTE, TANTO COMO NOS HA GUSTADO A NOSOTROS.
OS DEJAMOS UN VÍDEO CON ALGUNOS TRABAJOS DE ILUSTRACIÓN QUE HICIMOS EN CLASE.
9 DE MAYO DE 2014 : NOS VISITA RAFA RUIZ!!!!
No podéis imaginar la emoción que tuvimos cuando Rafa Ruíz nos visitó. Nos habló de como escribió Toletis, de como se inspiró, pudimos hablar con él y hacerle infinidad de preguntas,lo único que faltó fue ....tiempo!
Un día nuestra profe nos habló sobre un libro llamado"TOLETIS" nos propuso la idea de trabajar con él porque era un libro con mucha relación con la Naturaleza y como tenemos nuestro proyecto PLASTICOFF nos encantó la idea y nos pusimos a ello.
Unos días después Rafa Ruíz nos mandó por correo unos libros de Toletis para leer en clase .
Cuando lo empezamos a leer pensamos que no trataba de nada en concreto pero a los pocos días nos dimos cuenta de que además de la Naturaleza trataba sobre ecología .
El libro trata sobre 3 niños que les qusta mucho la Naturaleza ,y en cada capítulo lo vemos con sus aventuras . siempre muy graciosas y a la vez muy sensibles.
LOS PERSONAJES SON: Toletis,Claudia,Tutankamon,Amenofis,la tía Josefina ,el lian ,Matías, Sara, Ra, Patricia, Nino y Nina, Carlos Emilio Baltasar(Aáá)....
LOS PERSONAJES SON: Toletis,Claudia,Tutankamon,Amenofis,la tía Josefina ,el lian ,Matías, Sara, Ra, Patricia, Nino y Nina, Carlos Emilio Baltasar(Aáá)....
En un capítulo hablan del idioma que se inventó la tía Josefina el lenguage chichirimuchi.Y aToletis le hace mucha gracia, luego aparecen los manzanos de Ra(el abuelo de Toletis)
En otro capítulo salen las cabritillas del reloj de la abuela Úrsula .
y cuando llegaba el invierno Toletis Tutankamon y Claudia vistieron los arboles con calcetines viejos.
y luego está nuestro querido Amenofis...
ESPERAMOS QUE A LOS FUTUROS LECTORES DE TOLETIS LES GUSTE EL LIBRO Y QUE APRENDAN A CUIDAR EL MEDIO AMBIENTE, TANTO COMO NOS HA GUSTADO A NOSOTROS.
OS DEJAMOS UN VÍDEO CON ALGUNOS TRABAJOS DE ILUSTRACIÓN QUE HICIMOS EN CLASE.
9 DE MAYO DE 2014 : NOS VISITA RAFA RUIZ!!!!
No podéis imaginar la emoción que tuvimos cuando Rafa Ruíz nos visitó. Nos habló de como escribió Toletis, de como se inspiró, pudimos hablar con él y hacerle infinidad de preguntas,lo único que faltó fue ....tiempo!
viernes, 11 de abril de 2014
Visita a la plaza de abastos
Una visita al mercado
Ayer fuímos de excursión
a Porriño, más concretamente a la plaza de abastos, donde visitamos
los diferentes puestos que allí había. Una señora del
ayuntamiento nos explicó cómo era la plaza antiguamente, el porqué
separar los puestos de pescado y carne de los de verduras, frutas y
legumbres; porque había que respetar la higiene y muchas cosas más.
Empezaré describiendo
que había en el segundo piso. Aunque es un mercado de alimentos, en
este segundo piso nos encontramos con una peluquería, un salón de
manicura, una floristería…
La primera planta estaba
dividida en dos partes: por una parte las frutas, verduras y
legumbres, y por otra parte la carne y el pescado (antiguamente este
mercado se dividía en dos edificios separados)
Un señor nos explicó
que todos los productos estaban etiquetados, que en la etiqueta lo
ponía todo y que la fecha de caducidad, no era exacta; era
aproximada .Así deducían la fecha de caducidad: primero ponían un
producto en observación y cada más o menos 5 días lo iban
controlando. El día de inspección que lo encontraban en mal estado,
ponían la fecha de caducidad; lo que tardó desde que se pusieron en
observación, hasta que se encontró con mal aspecto, menos unos días
de antelación para estar seguros de que el cliente que consume el
producto, lo consuma en un estado óptimo.
También aprendí algo un
poco gracioso, que era que si alimentabas a las gallinas con trigo te
salían los huevos blancos, si las alimentabas con maíz te salían
huevos amarillos y si les dabas pan mojado en vino salían morados,
pero todos con el mismo sabor.
La estructura del
edificio no era igual a las actuales porque ¡Se había construido
en 1907! El edificio actual de 1972, tiene cadenas de hierro que sujetan
el techo al edificio y que hacían que el techo junto con la gran
tienda se acostumbrara al movimiento de la construcción por el
viento.
Al final de todo nos
dirigimos a la churrería entre la salida y el puesto de
bacalao; todo dentro de la plaza, donde nos dieron churros y una
bolsa que contenía una manzana y una pera.
El final de
la excursión fue el regreso a cole andando, por el mismo camino que
habíamos hecho para llegar a esta curiosa plaza de abastos de
Porriño.
viernes, 21 de marzo de 2014
21 de marzo, DIA MUNDIAL DE LA POESÍA
Hoy queremos hacer una entrada especial en nuestro blog, en un día en el que comenzamos la clase de lengua así...
Jaca negra, luna grande,
y aceitunas en mi alforja.
Aunque sepa los caminos,
yo nunca llegaré a Córdoba.
FEDERICO GARCÍA LORCA
Dame la mano y danzaremos,
dame la mano y me amarás.
Como una sola flor seremos,
como una flor, y nada más.
GABRIELA MISTRAL
y después de hablar de sinalefas, versos de arte menor y mayor, de leer poesías, y de compartirlas, nos adentramos en el mundo del Haiku
jueves, 30 de enero de 2014
30 de enero :DIA DE LA PAZ
Hoy 30 de enero en la superclase hemos trabajado las diferentes asignaturas desde la paz. Nada más llegar leímos y trabajamos esta noticia.
y entre tanto tuiteamos con el hashtag #diaPaz
Noticia niños Siria from Miriam Leiros
Estas son algunas de nuestras conclusiones tras hablar y reflexionar sobre esto.
Después estuvimos terminando los trabajos sobre el cortometraje "O XIGANTE" que trabajamos en língua, con muchos de ellos hicimos un gloster, ahí lo tenéis.
Estas son algunas de nuestras conclusiones tras hablar y reflexionar sobre esto.
Después estuvimos terminando los trabajos sobre el cortometraje "O XIGANTE" que trabajamos en língua, con muchos de ellos hicimos un gloster, ahí lo tenéis.
y entre tanto tuiteamos con el hashtag #diaPaz
martes, 21 de enero de 2014
PREPARAMOS LA VISITA DE LA CIENCIA (post de la profe)
En breve visitaremos los MUSEOS CIENTÍFICOS CORUÑESES, para ello vamos a preparar nuestra visita e indagar, aprovechamos la actividad para navegar con atención en una web buscando y rastreando información. Para ello planteo unas preguntas que debéis contestar visitando la web que abajo os indico.
Tened en cuenta lo siguiente:
1.Pon atención a las diferentes pestañas.
2.Ten claro la información concreta que buscas.
3.Utiliza la información de forma inteligente, reponde a lo que se pregunta.
PREGUNTAS:
Tened en cuenta lo siguiente:
1.Pon atención a las diferentes pestañas.
2.Ten claro la información concreta que buscas.
3.Utiliza la información de forma inteligente, reponde a lo que se pregunta.
PREGUNTAS:
- ¿Qué exposición versa sobre un satélite?
- Averigua el nombre de la exposición que habla de movimientos y cuyo nombre emplea un término musical.
- ¿En qué exposición podrías experimentar con la física y responder preguntas como el tamaño de una pompa de jabón o el movimiento de las dunas?
- NOCHE ESTRELLADA EN EL MUSEO es un programa que invita a disfrutar de la conexión entre ciencia y arte. ¿Qué personajes de la historia de la pintura te puedes encontrar en él?
- ¿Qué museos colaboran el en el programa mencionado en la pregunta anterior?
- ¿Dónde puedes encontrar un manzano clónico al de Newton?
- ¿Quién diseñó el museo DOMUS?
- ¿Qué talleres podrías hacer en el LABORATORIO ABIERTO?
- ¿Junto a qué emblemático monumentos se sitÚa EL ACUARIO?
- ¿Qué exposición puedes visitar en el acuario en relación a una famosa revista de divulgación científica?
- ¿Quién es "GASTÓN"?
- ¿Qué es la "zona i"?
viernes, 17 de enero de 2014
VIAJE HACIA EL CINE SONORO
En este post el equipo LOS VIRTUALES
vamos a hacer un pequeño recorrido desde los orígenes del cine hasta el
cine sonoro, ya que "el cine" es nuestro proyecto anual de este curso.
-BUSTER KEATON
Joseph Francis "Buster" Keaton (4 de octubre de 1895 - 1 de febrero de 1966) fue un famoso actor, guionista y director estadounidense de cine mudo cómico.
Se caracterizó principalmente por su humor físico mientras mantenía un rostro inexpresivo en todo momento, lo cual le ganó su apodo, "Cara de piedra". En España fue conocido artísticamente como Pamplinas.
-EL GORDO Y EL FLACO
El gordo y el flaco fue el nombre que se le puso en español al famoso dúo cómico Laurel & Hardy, formado por el actor inglés Stan Laurel (el flaco) y el actor estadounidense Oliver Hardy (el gordo). Su carrera como pareja se inició en el cine mudo, en la tercera década del Siglo XX, y se alargó hasta la segunda mitad de ese mismo siglo. Considerados como una de las mejores parejas cómicas del cine, consiguieron aunar sus diversos estilos de comedia en una sincronía casi perfecta.
Charles Spencer Chaplin nació el 16 de abril de 1889, en Londres. Sus dos padres fueron artistas de music-hall. Su padre, Charles Spencer Chaplin Sr., fue actor y cantante; mientras que su madre, Hannah Chaplin, era conocida en el espectáculo bajo el seudónimo de Lily Harley. Ambos se separaron antes de que Charles cumpliera tres años. Un censo de 1891 demostró que Harley vivía en Barlow Street con sus dos hijos –Charles tenía un medio hermano, Sydney John Hawkes (1885-1965)–.
Post elaborado por : PAULA, DIOGO, MATÍAS , ANTONIO, Y ALVARO, SOMOS " LOS VIRTUALES"
LOS ORIGENES DEL CINE
La
primera película proyectada fue el 1895 , gracias a que Edison inventó
el kinetoscopio. El kinetoscopio era la primera cámara que se inventó.
Este invento fue aprovechado por los hermanos Lumiere convirtiéndolo
en el cinematógrafo con el que hicieron la primera película que no
llegaba a un minuto. Esta película se proyectó en un café de París,conocido
Salon Indien del Gran Café, situado en el número 14 del Boulevard des
Capucines parisino. Su escueto anuncio decía "Cinematógrafo Lumiere,
entrada 1 franco".
La
diferencia entre el Kinetoscopio de Edison y el cinematógrafo de los
Lumiere era que el primero era para un sólo espectador y el segundo se
podía proyectar para un público mayor.
En este enlace podéis ver una de las primeras películas de los hermanos Lumiere: SALIDA DE LA FÁBRICA
Ahora os vamos a explicar los principios del cine mudo, del cine sonoro y algunos de los actores más famosos de cada época.
EL CINE MUDO
El
cine mudo es aquel cine que no posee sonido grabado y sincronizado,
referido especialmente a diálogo hablado, consistiendo únicamente en
imágenes.
La
primera película muda fue creada por Louis Le Prince en 1888. Era un
filme que mostraba a dos personas caminando alrededor del jardín
roundhay garden, se tituló "La escena del jardín de Roundhay."
- PERSONAJES IMPORTANTES DEL CINE MUDO
-BUSTER KEATON
Joseph Francis "Buster" Keaton (4 de octubre de 1895 - 1 de febrero de 1966) fue un famoso actor, guionista y director estadounidense de cine mudo cómico.
Se caracterizó principalmente por su humor físico mientras mantenía un rostro inexpresivo en todo momento, lo cual le ganó su apodo, "Cara de piedra". En España fue conocido artísticamente como Pamplinas.
Aquí tenéis algunos de sus mejores momentos:
-EL GORDO Y EL FLACO
El gordo y el flaco fue el nombre que se le puso en español al famoso dúo cómico Laurel & Hardy, formado por el actor inglés Stan Laurel (el flaco) y el actor estadounidense Oliver Hardy (el gordo). Su carrera como pareja se inició en el cine mudo, en la tercera década del Siglo XX, y se alargó hasta la segunda mitad de ese mismo siglo. Considerados como una de las mejores parejas cómicas del cine, consiguieron aunar sus diversos estilos de comedia en una sincronía casi perfecta.
-CHARLES CHAPLIN
Charles Spencer Chaplin nació el 16 de abril de 1889, en Londres. Sus dos padres fueron artistas de music-hall. Su padre, Charles Spencer Chaplin Sr., fue actor y cantante; mientras que su madre, Hannah Chaplin, era conocida en el espectáculo bajo el seudónimo de Lily Harley. Ambos se separaron antes de que Charles cumpliera tres años. Un censo de 1891 demostró que Harley vivía en Barlow Street con sus dos hijos –Charles tenía un medio hermano, Sydney John Hawkes (1885-1965)–.
Y llegamos a....
|
EL CINE EN COLOR
|
El
color antes del color
Desde sus comienzos
el cine intentó llegar al color. Al principio, ya en 1896, se
pintaban a mano, fotograma
a fotograma se
coloreaban manualmente, a veces con cuatro colores
distintos. . La
tarea era ardua por el tamaño reducido de los fotogramas y porque
una película normal, de menos de un minuto empleaba unos 1.000
fotogramas. Ya en 1905 Pathé acopló al proceso de coloreado medios
mecánicos, por un laborioso sistema en el que, a cuatro copias
originales, una por cada color, les hacía recortes, una especie de
plantilla (estarcido) con
ayuda de pequeñas herramientas cortantes, las partes de la imagen
que corresponden al color escogido. Cuando se superpone la plantilla
así obtenida sobre la copia a colorear, sólo aparece la parte que
recibirá el color. El color se aplica simplemente con ayuda de un
cepillo sobre la película a colorear, a través de los orificios de
la plantilla. Más
tarde coloreaba por medio de pinceles giratorios las áreas del
cliché que antes se habían recortado. Pintando
así podían hacer cuantas copias quisieran. Este sistema de
coloreado se utilizó hasta 1930.
CINE
SONORO
El cine
sonoro es
aquel en el que la película
incorpora
sonido
sincronizado,
o sonido tecnológicamente acoplado con imagen. La primera exhibición
pública conocida de cine sonoro proyectado ocurrió en París en
1900, décadas antes de que la sincronización confiable entre sonido
e imagen se hiciera comercialmente práctica. La primera proyección
comercial de películas con sonido completamente sincronizado ocurrió
en la ciudad de Nueva York, en abril de 1927. En los primeros años
después de la introducción del sonido, las películas que
incorporaban diálogos sincronizados fueron conocidas como "películas
sonoras". En los años 1930, las películas sonoras eran un
fenómeno global. En los Estados Unidos, ayudaron a asegurar la
posición de Hollywood
como
uno de los sistemas culturales/comerciales más potentes del mundo.
En Europa (y, en menor grado, en otros lugares).
A partir de aquí el cine no dejó de evolucionar hasta llegar a los
efectos especiales, 3D, etc, pero de esto ya sabéis un montón y puede
que os lo contemos en otro post.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)